Καλησπέρα και καλό μήνα!
Πριν λίγες μέρες δημοσιοποιήθηκε το πιο κάτω post του κ. Κολλιόπουλου προς το Facebook group Σύλλογος Φίλων Σιδηροδρόμου Αθήνας. Σημειωτέον, ότι η ανάρτηση δεν εμφανίζεται στο κοινόχρηστο περιεχόμενο της σελίδας, οπότε δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν αντανακλά τις απόψεις του Συλλόγου.
«ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΕΙΣ Νο 3
Βασιλικό – Μεσσηνίας 24-07-2023
Αφού τσιμεντώσανε την παρακαμπτήρια γραμμή είπαν «Δεν βάζουμε και κανένα διακοσμητικό?? Από μυλόπετρες, γλάστρες μέχρι και παρτέρια έχει επάνω. Και φυσικά για να μην πάρουν τις γλάστρες τις κόλλησαν με ηλεκτροκόλληση πάνω στην γραμμή. Αφού είδαν πως δεν μιλάει κανείς είπαν να κλείσουν και την κύρια γραμμή με τσιμέντο, να βάλουν και μια πέργκολα από επάνω και από κάτω κάδους για ανακύκλωση. Για να δούμε τι άλλο θα βάλουν.
Νικόλαος κολλιοπουλος»
Ο κ. Κολλιόπουλος πριν ασχοληθεί με το χωριό μας, θεώρησε ως «καταπάτηση» την τσιμεντένια ράμπα που έφτιαξαν στο Κοπανάκι, ώστε οι κάτοικοι που είναι μεγάλης ηλικίας να μην αναγκάζονται να ανεβοκατεβαίνουν στο σταθμό και σπάσουν κανένα πόδι.
Αλλά, στο προκείμενο, που μας αφορά.
Θα περιμέναμε από τους φίλους του σιδηροδρόμου πιο δημιουργικές παρεμβάσεις και όχι μια άνευ ουσίας κριτική των πεπραγμένων του χωριού μας.
Ποιος σας είπε κύριε Κολλιοπουλε ότι οι Βασιλικαίοι δεν αγαπούν το τρένο και δεν αναπολούν τις μέρες της λειτουργίας του; Μακάρι να λειτουργούσε και σήμερα.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν θα γίνει κανένα έργο στο χωριό επειδή έως κάποια χρόνια πριν λειτουργούσε τρένο.
Όλος ο δημόσιος χώρος της πλατείας του χωριού ανήκει στο σιδηρόδρομο. Δεν είδαμε όμως κανέναν εκ των υπευθύνων τα τελευταία χρόνια να έρχεται να ξεχορταριάσει τις γραμμές που τολμήσαμε να σπιλώσουμε με λουλούδια και κάδους ανακύκλωσης. Δεν είδαμε κανέναν να έρχεται να καθαρίσει τους αγροτικούς δρόμους από τα χαλίκια του σιδηροδρόμου που κύλησαν μαζί με χώματα από τις πλημμύρες κάνοντας αδιάβατους τους δρόμους προς τα χωράφια μας. Δεν είδαμε κανέναν να φροντίζει για τον καθαρισμό των κεραμιδιών του κτηρίου του Σταθμού, ούτε για τις υδρορροές που είχαν σαπίσει και τα νερά της βροχής έτρεχαν στους τοίχους του.
Όλα αυτά κύριε Κολλιόπουλε είναι έργα των ίδιων των κατοίκων, που από αγάπη για τον τόπο τους, και με ίδια μέσα, γιατί κανείς δεν τους έχει βοηθήσει, φρόντισαν. Σταυρώστε μας που δεν αφήσαμε τα αγριόχορτα να θεριέψουν και καθαρίσαμε το χώρο για να παίζουν τα παιδιά μας. Που ομορφύναμε τον αναξιοποίητο χώρο των γραμμών με παρτέρια και λουλούδια. Που φτιάξαμε πέργκολα για να προστατεύουμε τους κάδους ανακύκλωσης από τον ήλιο και τη βροχή.
Καλό θα ήταν κύριε Κολλιόπουλε, ή όποιου άλλου κάνει αντίστοιχες ενέργειες, την επόμενη φορά που θα περάσετε από το χωριό μας, να μην τραβήξετε φωτογραφίες στα κλεφτά και να φύγετε, αλλά να περάσετε από το μοναδικό καφενείο του χωριού. Εκεί θα είμαστε, θα σας κεράσουμε καφέ και θα ακούσουμε τις απόψεις σας για το τι θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει καλύτερο για τον τόπο μας, και ποιο τέλος πάντων είναι το αμάρτημά μας, μια και το τρένο δεν είναι στα άμεσα ούτε μεσοπρόθεσμα σχέδια κανενός να ξαναλειτουργήσει.
Να γνωρίζετε ωστόσο ότι δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να κακολογεί το χωριό μας, και να ειρωνεύεται τις προσπάθειες των κατοίκων του για κάτι καλύτερο, είτε πρόκειται για τον καλλωπισμό του χώρου, είτε πρόκειται για πράξεις ουσίας, όπως είναι η ανακύκλωση.
Comments